Present Simple
Subject + กริยาช่อง 1 (เติม S เมื่อประธานเป็นเอกพจน์ ยกเว้น I กับ You)
- ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำที่เป็นความจริงตลอดไป หรือเป็นความจริงตามธรรมชาติ สัจธรรม วิทยาศาสตร์ ภูมิศาสตร์
- ใช้กับเหตุการณ์ที่เป็นประเพณี นิสัย สุภาษิต ซึ่งไม่ได้บ่งเฉพาะเจาะจงว่าเวลาใด
- ใช้กับเหตุการณ์ที่เป็นจริงในขณะที่พูด เช่น ความชอบ ไม่ชอบ ความสามารถ ความคิดเห็นของคุณและผู้คนที่ยังเป็นจริงไม่เปลี่ยนแปลงอยู่ อาชีพปัจจุบัน
- ใช้กับเหตุการณ์ในอนาคต ซึ่งได้ตัดสินใจแน่นอนแล้วว่าจะปฏิบัติเช่นนั้น (นิยมใช้กับกริยาที่แสดงการเคลื่อนที่จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง) โดยใส่คำวิเศษณ์ที่บอกเวลาเป็นอนาคตด้วยก็ได้
- ใช้กับเหตุการณ์ในประโยค subordinate clause ที่ขึ้นต้นด้วย If, When, whenever, unless, until, till , as soon as, while, before, after, as long as ซึ่งบ่งบอกเวลาเป็นอนาคต
- ใช้กับเหตุการณ์ในกรณีสรุปเรื่องที่เล่ามา แม้เหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้นแล้วในอดีต เพื่อให้เรื่องมีชีวิตชีวา เหมือนเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นในปัจจุบัน นิยมใช้ในการเขียนนิยาย บทละคร
- การกระทำของกริยาที่ไม่สามารถแสดงอาการให้เห็นได้ เช่น การนึกคิด การรับรู้ ภาวะจิตใจ ความเป็นเจ้าของ
- ใช้กับเหตุการณ์ที่บุคคลหรือสัตว์ทำเป็นประจำ หรือเป็นนิสัยเคยชิน โดยมักจะมีคำที่แสดงความถี่อยู่ด้วย
Present Continuous
Subject + is, am, are + กริยาเติม ing
- ใช้กับเหตุการณ์ที่กำลังกระทำอยู่ในขณะที่พูด เป็นเหตุการณ์ที่ยังไม่จบ และเป็นเหตุการณ์สั้นๆ ถ้าหากยาวจะใช้ present perfect continuous แทน มักจะมีคำกริยาวิเศษณ์ now , at the present, at this moment, at the present time, these days นำมาใช้เสมอ
- ใช้กับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้ ซึ่งคาดว่าจะต้องเป็นเช่นนั้นแน่นอน มักใช้กับกริยาที่แสดงการเคลื่อนที่ เคลื่อนไหว และจะมีคำบอกเวลาเป็นอนาคตมาร่วมด้วยเสมอ
- ใช้กับการกระทำที่เกิดขึ้นในระยะยาว ซึ่งขณะที่พูดประโยคนี้ออกไปนั้นไม่จำเป็นต้องกระทำสิ่งนั้นอยู่ก็ได้ แต่ที่แน่ๆในช่วงเวลาอันยาวจะทำสิ่งนั้นอยู่จริงๆ และมักจะมีคำบอกเวลาระยะยาวมากำกับไว้ ได้แก่ this week, this month, this year
- ถ้า present continuous 2 ประโยคเชื่อมด้วย and ให้ตัด verb to be ของประโยคที่อยู่หลัง and ออก
Present Prefect
Subject + have,has + กริยาช่องที่ 3
- ใช้กับเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นแล้วในอดีต และเหตุการณ์นั้นยังคงต่อเนื่องมาถึงเวลาปัจจุบัน โดยมี adverb เหล่านี้ประกอบ since, for, so far , up to now , up to present time
- ใช้กับเหตุการณ์ที่ได้ทำซ้ำๆหลายครั้งหลายหนในอดีต และเหตุการณ์ที่ว่าอาจทำต่อไปในอนาคต แต่ไม่บอกว่าทำไปเมื่อไร เวลาเท่าไร มักจะมี adverb เหล่านี้ประกอบ many time, several time, over and over
- ใช้ในเหตุการณ์ที่เคยหรือไม่เคยทำในอดีต ซึ่งไม่ได้บ่งบอกเวลาเอาไว้ จะมี adverb เหล่านี้กำกับ never, ever, once, twice
- ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำที่ได้เกิดหรือกระทำไปแล้ว แต่ผลของการกระทำนั้นยังประทับใจผู้พูดอยู่
- ใช้กับเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเสร็จสิ้น จบลงไปใหม่ๆในเวลาไม่นาน โดยมี adverb เหล่านี้ประกอบ already , just, yet, finally, eventually, recently
Past Simple
Subject + กริยาช่อง 2
- ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำที่ได้เกิดขึ้นและจบลงแล้วก่อนที่จะพูดประโยคนี้ออกมา
- ใช้กับการกระทำซึ่งกระทำเป็นประจำในอดีตแต่ปัจจุบันมิได้กระทำการณ์นั้นอีกแล้ว กรณีนี้จะต้อวมี adverb บอกเวลาที่เป็นอดีตมากำกับ adverb บอกความถี่ด้วย
- ใช้กับการกระทำในออดีต แสดงลำดับความต่อเนื่องของเหตุการณ์
- ใช้กับกริยาในประโยคที่อยู่หลังสำนวนต่อไปนี้ I would rather... , It's time... , It's high time... , It's about time...
Future Simple
Subject + will,shall + กริยาช่อง 1(ไม่ต้องเดิม s)
- Shall ใช้กับ subject บุรุษที่ 1 ส่วน Will ใช้กับ Subject บุรุษที่ 2,3 ถ้าใช้สลับกันจะสื่อถึงการให้สัญญา
- ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตซึ่งขฯะที่พูดนี้เหตุการณ์หรือการกระทำนั้นยังไม่ทันเกิดขึ้น และมักจะมีคำวิเศษณ์บอกเวลาที่เป็นอนาคตมาร่วมเสมอ
- ประโยคแสดงอนาคตที่มีกริยา 2 ตัวให้ใช้ Future simple กับกริยาเพียงตัวเดียว ส่วนอีกตัวหนึ่งให้ใช้ present simple หรือ present perfect tense
กรณีที่ห้ามใช้ going to แทน will, shall
- เหตุการณ์ที่เป็นอนาคตอันแท้จริง จะต้องเกิดขึ้นตามธรรมชาติโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้
- ประโยคเงื่อนที่เชื่อมด้วย if
- กริยาแสดงการรับรู้
ที่มา
สำราญ คำยิ่ง, Advance English grammar for high learner
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น